रविवार, २३ नोव्हेंबर, २००८
एक जादुगार आणि आधा चाँद..
विचित्र अनुभव अनुभवतेय... पण त्यात जगतेय... कोणीतरी आहे.. की त्या कोणीतरीची नुसती आठवण आली तरी चेहर्यावर हसु उमटतं .. खर तर त्या कोणीतरीशी माझी ओळख नाही. आणि ना मी त्या कोणीच्या प्रेमात बिमात आहे तरीही.. आमच्या दोघात कुठलच नात नाही तरीही... एक अनामिक शक्ती आहे... मला नं तो जादुगारच वाटतो.. कारण.. तेही नेमक्या शब्दात नाही सांगु शकत... पण आहे ते छान आहे.. पुढे काय होणार याचा काहीच अंदाज नाही.. हम्म्म.. असो पुढचा विचार करण्यात मला आज घालवायचा नाही.. तस विचार करण्यासारखही काहीच नाही... म्हणून आज जगण्याचा प्रयत्न...तोही क्षणीक कारण तो पुर्ण वेळ नसतो बरोबर...तरीही... :)
पुरे चाँद की उम्मीद सभी को है।
पर आधा चाँद भी काफ़ी खुबसुरत होता है... ( हम तो शायराना हो गए :))
ही पोस्ट संपवतानाही एक मोठा श्वास आणि हसु हिच प्रतिक्रिया आहे... खरचं तो जादुगारच आहे... :)
(या नंतर एक विश्रांती घेतेय.. बरेच जण नव्या पोस्ट बद्दल विचारत होते.. म्हणुन ही.. आता अभ्यास सुरु आहे... नो ब्लॉगींग... आता भेटुया पुढल्या वर्षी.. २००९.. तब तक सायोनारा)
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
२ टिप्पण्या:
सायोनारा! अभ्यासासाठी शुभेच्छा!!
पोस्ट मस्त लिहिलिये आपण. :) मस्तच!! आवडली मला..
ह्म्म.... तर... ’त्या’ जादुगारानी जरा जास्तीच गार केलेलं दिसतंय तुम्हाला.. असु द्या!
हे अनुभवच आपल्याला तयार करत असतात, पुढे येणाऱ्या अजुन सुखद गोष्टींसाठी..
हि अशी छान चव देऊन, आपला पुढला इंटरेस्ट वाढवण्याचंच काम करतात हे अनुभव!
कोणास काय ठाऊक, पुढे काय आहे ते...
http://my.opera.com/prabhas/blog
होता है ऐसा भी होता है
टिप्पणी पोस्ट करा